Pasen en lente kriebels
Aan de ene kant hebben we onze draai al aardig gevonden en aan de andere kant is iedere week weer anders en ontdekken we weer nieuwe dingen. Voor eind deze week hebben we de eerste speelafspraken staat.
Eerst vieren we Pasen. Mijn Italiaanse supermarkt heeft de Colomba, heerlijk Italiaans paasbrood met amandelen. Maar ik waag me voor het eerst aan een "Hollandse" stol. Ik ga te rade bij mijn zusje in Australie die dit met enige regelmaat doet. En natuurlijk internet. Maar dat is lastig, want er blijken veel verschillende varianten. Spijs is trouwens overal en altijd t zelfde. Zelfs in de oude banketbakkersboeken van Bas zn opa. Christel en ik houden elkaar op de hoogte van onze vorderingen via de whapsapp. Al met al zag de stol er mooi uit (vorm was een beetje vreemd), de smaak was veel belovend maar de korst was veel te hard. We gaan het zeker nog meer pogingen wagen. Zeker nu ik een broodbakmachine heb.
Na ons paasontbijt gaan we de omgeving weer verkennen. Dit keer naar het strand bij Greenwich. Het is toch nog steeds fris, maar we vinden mooie schelpen en genieten van de mooie omgeving. In de verte hebben we uitzicht op de skyline van Manhattan. Op de terugweg rijden we binnendoor, waar we langs geweldige grote villa's rijden.
Na heel wat gesurft te hebben op internet, hebben we ook onze toekomstige hond gevonden. De grootste vraag is hoe het kaft van het koren te scheiden. Wie zijn de slechte fokkers en wie zijn de goede? Ik hoef niet perse een hond met een stamboom maar wel graag een gezond beestje waar we lang plezier van gaan hebben.
We denken dat we haar nu gevonden hebben. Het is een cocker spaniel. Kleur: zwart met een wit streepje. Ze is nu ruim twee weken oud. Haar werknaam in Twix en we mogen nog een eigen naam bedenken. Maar daar zijn we nog niet uit. Half mei gaan we haar ophalen. De hondenmand staat klaar.
Na Suze is nu Wiebe aan de beurt voor een plekje op school. Kinderen gaan naar de basisschool als ze vijf zijn en met Wiebe's verjaardag in januari kan hij pas in september volgend jaar naar school. Daarom gaan we opzoek naar een pre-school in de buurt. Gelukkig is er een plekje vlakbij. En.... er zit nog een ander Nederlands jongetje. Op de dag dat we gaan kijken is Wiebe al verkocht. Hij heeft een nieuwe vriend! En gelukkig kan hij al snel beginnen. De volgende dag! Geen gedoe met medische keuringen zoals bij Suze. Ik maak ondertussen kennis met de Nederlandse moeder van Wiebe's vriend. En afgelopen zondag hebben we bij ze geluncht. De kinderen hebben zich vermaakt en wij ook. En veel goede tips gehoord. Het was ontzettend gezellig.
En Wiebe heeft eindelijk zijn verjaardagskadootje. Via internet besteld en bezorgd. We hadden gehoopt dat het in de voorjaarsvakantie binnen zou komen maar het wordt een weekje later. En prompt werd het bezorgd toen Bas in Sao Paulo was. Dus moeten we en vooral Wiebe nog even wachten. En wachten is moeilijk!!!
Ondertussen zijn we thuis vooral in de tuin bezig. Ik dan. Het kriebelt weer. Toen we in nederland de boel inpakten was het januari. Ik had me voorgenomen om niet zo veel te doen in de tuin. Dus de potten en tuinspullen die nog makkelijk mee hadden gekund heb ik achtergelaten. Maar ik heb me verkeken op de kracht van de eerste lente stralen. Ik moet gewoon de tuin in. We kopen de basis dingen als een hark en snoeischaar. Inmiddels zijn daar ook al wat potten bij gekomen. Tuinieren is trouwens hier nog een hele uitdaging want we hebben hertjes in de omgeving die ook door onze tuin lopen en we worden gewaarschuwd. Tuinieren en planten van nieuwe planten, laat staan bloemen heeft weinig zin. Hertjes houden van verse blaadjes. Op internet lees ik dat dear-proof planten niet bestaan. Een hoog hek kan wel uitkomst bieden en een hond helpt een beetje.
De herten hebben we trouwens nog niet gezien (wel de afdrukken van hoefjes), de chipmunks, konijntjes en eekhoorns wel. Ondertussen heb ik toch want potjes klaar staan met zaadjes.... vleitige liesjes, lathyrus, watermeloen, en vingerhoedskruid. En dat alles omdat planten hier erg duur zijn. Een bosje lavendel.... 16 dollar. Een mooie struik hortensia's.... 80 dollar. Enfin, ik houd jullie op de hoogte van onze tuinavonturen.
Zoals je al merkt, we surfen heel wat af op internet. Of het nu gaat om een puppy of een recept. Een dokter, winkel of restaurant. Openingstijden of kortingsbonnetjes. Een woord of begrip dat we niet begrijpen.... alles zoeken we op. Het helpt enorm om hier snel je weg te vinden. Hoe deden ze dat vroeger?!
Eerst vieren we Pasen. Mijn Italiaanse supermarkt heeft de Colomba, heerlijk Italiaans paasbrood met amandelen. Maar ik waag me voor het eerst aan een "Hollandse" stol. Ik ga te rade bij mijn zusje in Australie die dit met enige regelmaat doet. En natuurlijk internet. Maar dat is lastig, want er blijken veel verschillende varianten. Spijs is trouwens overal en altijd t zelfde. Zelfs in de oude banketbakkersboeken van Bas zn opa. Christel en ik houden elkaar op de hoogte van onze vorderingen via de whapsapp. Al met al zag de stol er mooi uit (vorm was een beetje vreemd), de smaak was veel belovend maar de korst was veel te hard. We gaan het zeker nog meer pogingen wagen. Zeker nu ik een broodbakmachine heb.
Na ons paasontbijt gaan we de omgeving weer verkennen. Dit keer naar het strand bij Greenwich. Het is toch nog steeds fris, maar we vinden mooie schelpen en genieten van de mooie omgeving. In de verte hebben we uitzicht op de skyline van Manhattan. Op de terugweg rijden we binnendoor, waar we langs geweldige grote villa's rijden.
Na heel wat gesurft te hebben op internet, hebben we ook onze toekomstige hond gevonden. De grootste vraag is hoe het kaft van het koren te scheiden. Wie zijn de slechte fokkers en wie zijn de goede? Ik hoef niet perse een hond met een stamboom maar wel graag een gezond beestje waar we lang plezier van gaan hebben.
We denken dat we haar nu gevonden hebben. Het is een cocker spaniel. Kleur: zwart met een wit streepje. Ze is nu ruim twee weken oud. Haar werknaam in Twix en we mogen nog een eigen naam bedenken. Maar daar zijn we nog niet uit. Half mei gaan we haar ophalen. De hondenmand staat klaar.
En Wiebe heeft eindelijk zijn verjaardagskadootje. Via internet besteld en bezorgd. We hadden gehoopt dat het in de voorjaarsvakantie binnen zou komen maar het wordt een weekje later. En prompt werd het bezorgd toen Bas in Sao Paulo was. Dus moeten we en vooral Wiebe nog even wachten. En wachten is moeilijk!!!
Ondertussen zijn we thuis vooral in de tuin bezig. Ik dan. Het kriebelt weer. Toen we in nederland de boel inpakten was het januari. Ik had me voorgenomen om niet zo veel te doen in de tuin. Dus de potten en tuinspullen die nog makkelijk mee hadden gekund heb ik achtergelaten. Maar ik heb me verkeken op de kracht van de eerste lente stralen. Ik moet gewoon de tuin in. We kopen de basis dingen als een hark en snoeischaar. Inmiddels zijn daar ook al wat potten bij gekomen. Tuinieren is trouwens hier nog een hele uitdaging want we hebben hertjes in de omgeving die ook door onze tuin lopen en we worden gewaarschuwd. Tuinieren en planten van nieuwe planten, laat staan bloemen heeft weinig zin. Hertjes houden van verse blaadjes. Op internet lees ik dat dear-proof planten niet bestaan. Een hoog hek kan wel uitkomst bieden en een hond helpt een beetje.
De herten hebben we trouwens nog niet gezien (wel de afdrukken van hoefjes), de chipmunks, konijntjes en eekhoorns wel. Ondertussen heb ik toch want potjes klaar staan met zaadjes.... vleitige liesjes, lathyrus, watermeloen, en vingerhoedskruid. En dat alles omdat planten hier erg duur zijn. Een bosje lavendel.... 16 dollar. Een mooie struik hortensia's.... 80 dollar. Enfin, ik houd jullie op de hoogte van onze tuinavonturen.
Zoals je al merkt, we surfen heel wat af op internet. Of het nu gaat om een puppy of een recept. Een dokter, winkel of restaurant. Openingstijden of kortingsbonnetjes. Een woord of begrip dat we niet begrijpen.... alles zoeken we op. Het helpt enorm om hier snel je weg te vinden. Hoe deden ze dat vroeger?!
Reacties
Een reactie posten