Independence day & a birthday
Onze eerste fourth of july hier in de States. Op internet ga ik op zoek naar waar er wat te doen is. Ook bij Nederlandse vrienden probeer ik er achter te komen waar we moeten zijn.
Uiteraard is Manhattan de place to be, maar dat is met drie koters toch wat lastig. Zeker als we willen wachten tot het vuurwerk rond negen uur s avonds. Eigenijk ben ik gewoon op zoek naar de braderie en de kermis.
Braderie en rommelmarkt, daar doen ze niet echt aan maar er schijnt een kermis te zijn in Mamaroneck, het dorp verder op. En daar is ook een park aan het water waar we mooi uitzicht hebben op het vuurwerk. We beginnen de dag met een brunch met nederlandse vrienden. Lekkere bagels en kruidkoek. The best of both worlds. Voor de rest vieren we het zoals de Amerikanen doen. Met een uitgebreide barbecue. We hangen de Amerikaanse vlag uit en blijken één van de weinigen in de straat.
Als we 's avonds aankomen bij het park blijken we niet de enigen. Het park stroomt langzaam vol. Gelukkig vinden we nog een bankje. De rest van de mensen zit op meegebrachte stoeltjes met koelboxen en kleedjes. Hmm. dat weten we dan ook weer voor volgend jaar. Het vuurwerk is schitterend. Al met al de moeite waard. Als ik vrienden had in New York, dan wist ik het wel...... ik ging er een keer heen om independence day te vieren.
Helemaal als een weekje later ook nog Aafke jarig is. Dit keer vieren we het een paar dagen eerder. Kor en Jeanette logeren nog bij ons maar vertrekken op zondag, dus vieren we op zaterdag haar verjaardag. Voor het eerst hangen hier de slingers. Met een heerlijke appeltaart vieren we het feestje. Het feestvarkentje zelf is een beetje ziek. Koortsig hangt ze bij mij op schoot. Dat doet ze anders nooit.
Ondanks dat is het een gezellig feestje en petit commitee.
Ons kleine meisje van twee. Ze kletst ons nog steeds niet de oren van het hoofd maar weet met haar vingertje de boel aardig te dirigeren. Hi, bye, papa, mama, ja en baby zijn haar woordjes. Baby is iets nieuws. Andere kinderen, poppen en plaatjes van baby's. Met een blije zucht zegt ze dan: baby.
En ze zingt liedjes, het is meer neuriën, maar dat doet ze voortdurend. Meer dan ooit doet ze alles wat haar oudere broer en zus ook doen. Ze hobbelt er dapper achteraan. Ze denkt dat ze rechtop en met haar neus vooruit een trap af kan lopen. In de afgelopen weken is een een aantal keren (bijna) uit haar bed geklommen maar gelukkig blijft ze er meestal netjes in liggen. En ze kan goed kusjes geven. De lekkerste kusjes met twee armpjes om m'n nek.
Uiteraard is Manhattan de place to be, maar dat is met drie koters toch wat lastig. Zeker als we willen wachten tot het vuurwerk rond negen uur s avonds. Eigenijk ben ik gewoon op zoek naar de braderie en de kermis.
Braderie en rommelmarkt, daar doen ze niet echt aan maar er schijnt een kermis te zijn in Mamaroneck, het dorp verder op. En daar is ook een park aan het water waar we mooi uitzicht hebben op het vuurwerk. We beginnen de dag met een brunch met nederlandse vrienden. Lekkere bagels en kruidkoek. The best of both worlds. Voor de rest vieren we het zoals de Amerikanen doen. Met een uitgebreide barbecue. We hangen de Amerikaanse vlag uit en blijken één van de weinigen in de straat.
Als we 's avonds aankomen bij het park blijken we niet de enigen. Het park stroomt langzaam vol. Gelukkig vinden we nog een bankje. De rest van de mensen zit op meegebrachte stoeltjes met koelboxen en kleedjes. Hmm. dat weten we dan ook weer voor volgend jaar. Het vuurwerk is schitterend. Al met al de moeite waard. Als ik vrienden had in New York, dan wist ik het wel...... ik ging er een keer heen om independence day te vieren.
Helemaal als een weekje later ook nog Aafke jarig is. Dit keer vieren we het een paar dagen eerder. Kor en Jeanette logeren nog bij ons maar vertrekken op zondag, dus vieren we op zaterdag haar verjaardag. Voor het eerst hangen hier de slingers. Met een heerlijke appeltaart vieren we het feestje. Het feestvarkentje zelf is een beetje ziek. Koortsig hangt ze bij mij op schoot. Dat doet ze anders nooit.
Ondanks dat is het een gezellig feestje en petit commitee.
Ons kleine meisje van twee. Ze kletst ons nog steeds niet de oren van het hoofd maar weet met haar vingertje de boel aardig te dirigeren. Hi, bye, papa, mama, ja en baby zijn haar woordjes. Baby is iets nieuws. Andere kinderen, poppen en plaatjes van baby's. Met een blije zucht zegt ze dan: baby.
En ze zingt liedjes, het is meer neuriën, maar dat doet ze voortdurend. Meer dan ooit doet ze alles wat haar oudere broer en zus ook doen. Ze hobbelt er dapper achteraan. Ze denkt dat ze rechtop en met haar neus vooruit een trap af kan lopen. In de afgelopen weken is een een aantal keren (bijna) uit haar bed geklommen maar gelukkig blijft ze er meestal netjes in liggen. En ze kan goed kusjes geven. De lekkerste kusjes met twee armpjes om m'n nek.
Reacties
Een reactie posten