De Wiener Sanger Knaben
Het verhaal dat ik nog wilde schijven gaat over een zondagmiddag in Carnegie Hall.
Net deze jeugd herinnering is de keuze snel gemaakt. Christel reageert wederom enthousiast via de Whatsapp. De kaartjes zijn snel geboekt en zo vertrekken we op zondag 8 december naar Manhattan. Het gebouw is al indrukwekkend. We zitten hoog. Iets lager was beter geweest maar die kaarten waren er niet meer. We kunnen alles zien en ook prima horen. Het is genieten. Suze heeft wat moeite met stil zitten maar als het tweede deel met de kerstliederen begint, herkent ze veel liedjes en begint ze er lol in te krijgen. Er komen wat meer grapjes en ook de toegiften zijn leuk.
In aanloop naar Christels bezoek aan ons ben ik opzoek naar iets leuks om te doen. Een uitje met z'n tweeën, even een avondje voor de zussen. Al zoekende kom ik op de website van Carnegie Hall en er zijn nog kaarten voor Handel's Messiah. Snel whatsappen met Down Under en Christel reageert enthousiast. Maar dan kijk ik verder op de website en daar staat het....... zondagmiddag.... De Wiener Sanger Knaben. We kunnen dan met de twee meiden. Mijn hart maakt een sprongetje.
En echt niet omdat stiekem een enorme fan van de zingende jongetjes ben. Het komt omdat het mijn eerste klassieke concert was.
Ik was zeven jaar en zat bij juf Kaptein in de eerste klas op de HSV. Mijn ouders namen mij op een (doordeweekse) avond mee naar de schouwburg in Hengelo. Als ik mn ogen dicht doe, dan weet ik nog hoe het er uit zag. En ik weet nog wat ik aan had. Donkergroen schotsgeruit rokje, witte blouse en gele spencer. In mijn herinnering waren er alleen maar volwassen en wat ik het enige meisje. Volgens mijn ouders heb ik grotendeels gestaan. Maar dat maakte toch niet uit, ik stak er niet boven uit. Toen na het concert de plaat die mijn vader wilde hebben was uitverkocht mochten we mee naar de bus voor een exemplaar. En zo stond ik ook nog eens tussen de jongetjes in de bus. Ik was zwaar onder de indruk.
Net deze jeugd herinnering is de keuze snel gemaakt. Christel reageert wederom enthousiast via de Whatsapp. De kaartjes zijn snel geboekt en zo vertrekken we op zondag 8 december naar Manhattan. Het gebouw is al indrukwekkend. We zitten hoog. Iets lager was beter geweest maar die kaarten waren er niet meer. We kunnen alles zien en ook prima horen. Het is genieten. Suze heeft wat moeite met stil zitten maar als het tweede deel met de kerstliederen begint, herkent ze veel liedjes en begint ze er lol in te krijgen. Er komen wat meer grapjes en ook de toegiften zijn leuk.
Als het concert is afgelopen, ga ik op zoek naar een tafeltje waar ik een cd kan kopen. Volgens traditie maar helaas, niets. Behalve nog deze een mooie foto in de hal van Carnegie Hall.
Als we door de klapdeuren naar buiten lopen begint het te sneeuwen. New York maakt zich op voor kerst. Via De Rockefeller Center en de beroemde boom lopen we terug naar Grand Central. Hopelijk heeft het op Suze en Laura indruk gemaakt. Voor later als ze zelf dochter hebben.
Als we door de klapdeuren naar buiten lopen begint het te sneeuwen. New York maakt zich op voor kerst. Via De Rockefeller Center en de beroemde boom lopen we terug naar Grand Central. Hopelijk heeft het op Suze en Laura indruk gemaakt. Voor later als ze zelf dochter hebben.
l' histoire se répète!
Reacties
Een reactie posten