Ubuntu
Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik met mn zus, nichtje en dochter naar een concert van de Wiener Sanger Knaben ging. In Carnegie Hall. Eén van de beroemdste zalen in de wereld. Ik heb er toen een blogpost aangewijd en nog steeds dierbare herinneringen. Ook aan de sneeuwvlokken die vielen toen we naar buiten liepen.
Een tijdje later bellen ze, van Carnegie Hall.... of ik vriend wil worden.... voor honderd dollar. Ondanks dat het toch een beetje raar voelt een vriendschap tegen betaling klinkt dit idee toch wel aanlokkelijk. Ik krijg een pasje en een mooie gratis tas. En iedere week krijg ik een email met de agenda voor de komende tijd met aanbiedingen en rehearsals. En als het nieuwe seizoen aanbreekt, dan bellen ze weer. Of er iets bij zit. Ja hoor, twee concerten heb ik uit gekozen. Wel een beetje duur maar tja wat wil je. Maar ik heb me vergist. Het ene klassieke orkest blijkt een serie van vier! En het Zuid Afrikaanse zanggroep is onderdeel van een serie van drie. En... Als vriend krijg ik ook nog een beetje korting. Zo heb ik voor dit seizoen opeens 7 concerten.
We openen het seizoen met het eerste Symphonie Orkest, uit Berlijn. Met op het programma Stravinski en Rachmaninov (beide hadden een link met New York). Er zitten ruim 100 musici op het podium en als als de dirigent af telt klinkt er een magnifiek geluid. Als uit één mond. Ondanks dat het repertoire niet mijn dagelijkse kopje thee is, genieten Bas en ik van deze avond.
En twee weken later begint het Ubuntu festival. Dat betekent drie concerten op een rij. Het festival staat in het teken van 20 jaar vrijheid in Zuid Afrika. Ubuntu is de levensinstelling samengevat als "I am because you are". Het openingsconcert is ontroerend mooi. Twee Afrikaanse muzikanten/freedomfighters Hugh Masekela & Vusi Mahlasela aangevuld met vrienden zoals Dave Mathews. Het tweede concert is met LadySmith Black Mamboza. Zoek ze allemaal op via YouTube. Ze zijn schitterend. Zo ook afsluitende concert met Angelique Kidjo met vrienden. Het concert is een ode aan Mama Afrika, Miriam Makeba. Ook dit concert is voor mij bijzonder. Niet alleen door de muziek maar ook door de aanwezigheid van Bischop Desmond Tutu die schuin onder ons op het balkon zit.
Enfin, je merkt het al ik ben niet alleen een vriend maar ook een fan van Carnegie Hall en zijn concerten. Ik realiseer me ook wat een ontzettende bofkont ik ben, dat ik dit hier allemaal meemaak. Ik geniet met volle teugen in dankbaarheid.
Een tijdje later bellen ze, van Carnegie Hall.... of ik vriend wil worden.... voor honderd dollar. Ondanks dat het toch een beetje raar voelt een vriendschap tegen betaling klinkt dit idee toch wel aanlokkelijk. Ik krijg een pasje en een mooie gratis tas. En iedere week krijg ik een email met de agenda voor de komende tijd met aanbiedingen en rehearsals. En als het nieuwe seizoen aanbreekt, dan bellen ze weer. Of er iets bij zit. Ja hoor, twee concerten heb ik uit gekozen. Wel een beetje duur maar tja wat wil je. Maar ik heb me vergist. Het ene klassieke orkest blijkt een serie van vier! En het Zuid Afrikaanse zanggroep is onderdeel van een serie van drie. En... Als vriend krijg ik ook nog een beetje korting. Zo heb ik voor dit seizoen opeens 7 concerten.
We openen het seizoen met het eerste Symphonie Orkest, uit Berlijn. Met op het programma Stravinski en Rachmaninov (beide hadden een link met New York). Er zitten ruim 100 musici op het podium en als als de dirigent af telt klinkt er een magnifiek geluid. Als uit één mond. Ondanks dat het repertoire niet mijn dagelijkse kopje thee is, genieten Bas en ik van deze avond.
En twee weken later begint het Ubuntu festival. Dat betekent drie concerten op een rij. Het festival staat in het teken van 20 jaar vrijheid in Zuid Afrika. Ubuntu is de levensinstelling samengevat als "I am because you are". Het openingsconcert is ontroerend mooi. Twee Afrikaanse muzikanten/freedomfighters Hugh Masekela & Vusi Mahlasela aangevuld met vrienden zoals Dave Mathews. Het tweede concert is met LadySmith Black Mamboza. Zoek ze allemaal op via YouTube. Ze zijn schitterend. Zo ook afsluitende concert met Angelique Kidjo met vrienden. Het concert is een ode aan Mama Afrika, Miriam Makeba. Ook dit concert is voor mij bijzonder. Niet alleen door de muziek maar ook door de aanwezigheid van Bischop Desmond Tutu die schuin onder ons op het balkon zit.
Enfin, je merkt het al ik ben niet alleen een vriend maar ook een fan van Carnegie Hall en zijn concerten. Ik realiseer me ook wat een ontzettende bofkont ik ben, dat ik dit hier allemaal meemaak. Ik geniet met volle teugen in dankbaarheid.
Reacties
Een reactie posten