dag 2: een hilarisch gesprek

​Dag 2 staat in het teken van van de eindetappe van onze reis. Het is ook een van de warmste dagen die we ooit in Frankrijk hebben meegemaakt maar lang leve de airconditioning in onze Amerikaanse Benz. Alleen bij een stopje onderweg voelen we de warmte als een föhn in ons gezicht. Onze auto geeft de temperatuur aan in Fahrenheit. We zitten al vrij snel in de nineties en tikken zelfs de 109 aan op het heetste moment. Terwijl we genieten van het Franse landschap hoor ik dat onze tuin en vooral mijn potten een beetje bestand zijn tegen de zomerse temperaturen die ook in Nederland voorspelt zijn. Op de camping aangekomen rond half vijf. In slow  motion zetten we onze tenten op. Kinderen zwemmen en Wiebe speelt al mee op de op het voetbalveldje. We halen pizza’s en dat was dat. Dag 2 zit er op.


O ja, nog even over het hilarische gesprek. Daar was ik zelf niet bij maar het hoort wel thuis in de geschiedschrijving van deze vakantie. We hebben een heerlijk ontbijtbuffet in het overnachtinghotel dat aan de rand van een golfveld. Bas zit al vroeg in de ontbijtzaal te werken. De kinderen volgen rond 9.00 en ik loop iets achter op schema en krijg de conversatie daarom niet mee. Oudere man en jongere vrouw zitten aan het ontbijt. Nederlanders. De man waarschuwt voor de gekookte eieren. Hij heeft ze al twee dagen geprobeerd maar zijn echt niet lekker. Die Fransen houden blijkbaar van kleddereitjes. “Maar dan moet je ze iets langer koken” zegt Bas “ja dat doen ze hier blijkbaar niet” zegt de man. “Nou misschien probeer ik het nog een keer” zegt de man en loopt met een ongekookt ei naar zijn tafel. Dan snapt de rest wat er mis gaat en wijzen de man op het apparaat naast de eitjes waar het in gekookt moet worden. Maar alsof dat nog niet grappig genoeg was ontvouwde zich toen een bizar gesprek moet jonge vrouw die bij de man hoort. Over het weer. De dame vroeg zich af hoe ze dat eigenlijk konden voorspellen? Hoe weet je nou wat voor weer het morgen wordt? Is toch gek? En of ze dan iets in Frankrijk hadden waarmee ze het weer konden beïnvloeden want in Frankrijk was het altijd lekker weer. Dus dat moest dan toch op de een of andere manier aangestuurd worden. Ik geloof dat Bas nog een poging heeft gedaan om op de eerste vraag een antwoord te geven maar daarna slechts met verbazing luisterde naar de vragen die volgende. Moraal van dit verhaal… mooi weer is een wonder! (En een gekookt eitje ook)

Reacties

Populaire posts