Een goed begin....
.... is het halve werk. En ons begin hier verloopt goed.
Vrijdagochtend gaat de telefoon. Het eerste telefoontje in ons nieuwe huis: "This is Harrison Flower Market, is this the Kroner residency?" Een uurtje later worden er bloemen bezorgd. Ik was al op zoek gegaan naar de doos met vazen maar dat blijkt niet nodig. Deze mooie tulpen komen met vaas en al. Maar het is een mysterie van wie ze afkomstig zijn. "Liefs" en "van ons allemaal", maar geen naam. Met Anke ben ik aan het filosoferen via Whatsapp. Lang leve social media. Anke weet van niets, misschien van mijn studie vriendinnetjes? Gelukkig gaat zaterdagochtend de telefoon en is daar de ontknoping. Het is mijn zusje uit Australië. En van hun allemaal dus. Lieve Chris bedankt!
En dan de rest van onze eerste week hier. De jetlag gaat voorspoedig. Iedere dag slapen we een uurtje langer. Dat betekent dat we de eerste dagen om zeven uur al aan het ontbijt zitten. Maar iedere dag schuift dat dus een beetje op.
En dan beginnen we de omgeving te verkennen. Op zoek naar de ultieme supermarkt. Maar dat is toch even zoeken. Bas is op donderdag bij een BestBuy electronicazaak geweest en op zijn advies rijden Suze en ik die kant op. Eerst komen we bij Trader Joe een kleine biologische winkel. Maar iets verderop zag ik ook nog K-mat. Dat blijkt een Koreaanse supermarkt met veel exotische groenten en de mooiste garnalen. Wel leuk en zeker iets om te onthouden voor de Buhks. Maar nog niet mijn ultieme supermarkt en iets te ver weg. Terwijl we zo lopen te winkelen huppelt Suze aan mijn hand en vertelt dat ze zo'n zin heeft om naar school te gaan. En dat zegt ze de dagen erna nog een paar keer. We hebben nog een weekje "vakantie" gepland. Maar dat ze er zo'n zin in heeft, maakt me erg blij.
Een paar Amerikaanse klassiekers. En dan heb ik de Uncle Bens Rijst er nog niet bij staan.
Op zaterdag gaan we met z'n allen naar Target. Een soort Hema. Niet te duur en veel nonfood en een beetje food. Geweldige winkel. We scoren leuke deumatten, een douchegordijn, wasmanden, strijkijzer en plank en nog veel kleine dingen. En ook wat etenswaren. Leuk, leuk maar nog steeds niet mijn ultieme supermarkt.
In het dorp zit trouwens een goede buurtsuper dus dat is ook mooi.
Als Bas weg is voor zn werk gaat de zoektocht verder. En nu staat WholeFood op het programma. Geweldige biologische supermarkt. Schitterend, mooie versafdeling, mooie kaasafdeling en nog veel meer. Dit komt in de buurt. Minder geschikt voor de w papier en dat soort dagelijkse dingen maar qua eten echt mooi. En dat eten is nog best een dingetje. Met name de kinderen missen de typische hollandse dingen. Het water stinkt hier ( chloor luchtje) en het brood is stinkbrood en ik kan ze niet helemaal ongelijk geven. Ik heb afgelopen week een keer diepvriesspinazie klaar gemaakt. Kon zo de prullenbak in. Was niet te vr... Tussendoor grijp ik naar een vertrouwd recept.... rode pasta. En bij WholeFood vind ik boerenkool! Vers, dat kan toch niet mislukken. Maar zo'n bos boerenkool fijn knippen/snijden is nog best een klus. En het was best lekker, maar toch weer een beetje anders. Zouden ze hier ook wel oogsten na een nachtje vorst? En enig idee hoe ze hier boerenkool noemen? Jullie mogen raden.
Enfin, de zoektocht naar de dagelijkse boodschappen gaat nog even door en laat het vooral niet stoppen want ik vind het wel leuk en dus wordt vervolgd.
Ondertussen zijn we natuurlijk ook thuis bezig. Bas vertrekt zondag dus naar de Bahama's maar is voor die tijd nog druk met het in elkaar zetten van de Ikea ladekast, boekenkast en nachtkastjes. Een stoere nieuwe boormachine helpt gelukkig. En Wiebe timmert mee. Hij geeft de laatste tik op iedere spijker. Ondertussen ben ik bezig met de dozen en probeer ik orde in de chaos te scheppen.
En we zijn er nog lang niet er is nog veel te doen, genoeg dozen om uit te pakken en gordijnen die opgehangen willen worden. Maar we hebben geen haast. Stap voor stap.
En dan is het tijd om de wolkenkrabbers te gaan bekijken. Op zondag rijden we naar Manhattan. Moet je door de week niet doen, maar op zondag kan dat gewoon. Over Time Square, over Broadway en dan naar het zuidelijkste puntje: Battery Park. Want Suze is in de ban van het vrijheidsbeeld. En daar is ie dan. Het is koud en winderig dus we gaan niet op de gratis Staten Island Ferry maar kijken naar het beeld in de verte. We willen ook niet al ons kruid verschieten.
Vrijdagochtend gaat de telefoon. Het eerste telefoontje in ons nieuwe huis: "This is Harrison Flower Market, is this the Kroner residency?" Een uurtje later worden er bloemen bezorgd. Ik was al op zoek gegaan naar de doos met vazen maar dat blijkt niet nodig. Deze mooie tulpen komen met vaas en al. Maar het is een mysterie van wie ze afkomstig zijn. "Liefs" en "van ons allemaal", maar geen naam. Met Anke ben ik aan het filosoferen via Whatsapp. Lang leve social media. Anke weet van niets, misschien van mijn studie vriendinnetjes? Gelukkig gaat zaterdagochtend de telefoon en is daar de ontknoping. Het is mijn zusje uit Australië. En van hun allemaal dus. Lieve Chris bedankt!
En dan de rest van onze eerste week hier. De jetlag gaat voorspoedig. Iedere dag slapen we een uurtje langer. Dat betekent dat we de eerste dagen om zeven uur al aan het ontbijt zitten. Maar iedere dag schuift dat dus een beetje op.
En dan beginnen we de omgeving te verkennen. Op zoek naar de ultieme supermarkt. Maar dat is toch even zoeken. Bas is op donderdag bij een BestBuy electronicazaak geweest en op zijn advies rijden Suze en ik die kant op. Eerst komen we bij Trader Joe een kleine biologische winkel. Maar iets verderop zag ik ook nog K-mat. Dat blijkt een Koreaanse supermarkt met veel exotische groenten en de mooiste garnalen. Wel leuk en zeker iets om te onthouden voor de Buhks. Maar nog niet mijn ultieme supermarkt en iets te ver weg. Terwijl we zo lopen te winkelen huppelt Suze aan mijn hand en vertelt dat ze zo'n zin heeft om naar school te gaan. En dat zegt ze de dagen erna nog een paar keer. We hebben nog een weekje "vakantie" gepland. Maar dat ze er zo'n zin in heeft, maakt me erg blij.
Een paar Amerikaanse klassiekers. En dan heb ik de Uncle Bens Rijst er nog niet bij staan.
Op zaterdag gaan we met z'n allen naar Target. Een soort Hema. Niet te duur en veel nonfood en een beetje food. Geweldige winkel. We scoren leuke deumatten, een douchegordijn, wasmanden, strijkijzer en plank en nog veel kleine dingen. En ook wat etenswaren. Leuk, leuk maar nog steeds niet mijn ultieme supermarkt.
In het dorp zit trouwens een goede buurtsuper dus dat is ook mooi.
Als Bas weg is voor zn werk gaat de zoektocht verder. En nu staat WholeFood op het programma. Geweldige biologische supermarkt. Schitterend, mooie versafdeling, mooie kaasafdeling en nog veel meer. Dit komt in de buurt. Minder geschikt voor de w papier en dat soort dagelijkse dingen maar qua eten echt mooi. En dat eten is nog best een dingetje. Met name de kinderen missen de typische hollandse dingen. Het water stinkt hier ( chloor luchtje) en het brood is stinkbrood en ik kan ze niet helemaal ongelijk geven. Ik heb afgelopen week een keer diepvriesspinazie klaar gemaakt. Kon zo de prullenbak in. Was niet te vr... Tussendoor grijp ik naar een vertrouwd recept.... rode pasta. En bij WholeFood vind ik boerenkool! Vers, dat kan toch niet mislukken. Maar zo'n bos boerenkool fijn knippen/snijden is nog best een klus. En het was best lekker, maar toch weer een beetje anders. Zouden ze hier ook wel oogsten na een nachtje vorst? En enig idee hoe ze hier boerenkool noemen? Jullie mogen raden.
Enfin, de zoektocht naar de dagelijkse boodschappen gaat nog even door en laat het vooral niet stoppen want ik vind het wel leuk en dus wordt vervolgd.
En we zijn er nog lang niet er is nog veel te doen, genoeg dozen om uit te pakken en gordijnen die opgehangen willen worden. Maar we hebben geen haast. Stap voor stap.
En dan is het tijd om de wolkenkrabbers te gaan bekijken. Op zondag rijden we naar Manhattan. Moet je door de week niet doen, maar op zondag kan dat gewoon. Over Time Square, over Broadway en dan naar het zuidelijkste puntje: Battery Park. Want Suze is in de ban van het vrijheidsbeeld. En daar is ie dan. Het is koud en winderig dus we gaan niet op de gratis Staten Island Ferry maar kijken naar het beeld in de verte. We willen ook niet al ons kruid verschieten.
 |
| Dat kleine streepje op de achtergrond dat is ... Het vrijheidsbeeld. |
Twee meisjes in een lege doos, vol met vloeipapier.
Wiebe heeft een leuk gesprek met Bas. Het gaat ongeveer zo:
W: Waarom staat er een kroontje op?
B: Omdat de koningin heeft gezegd dat ze koninklijk zijn omdat ze al heel lang bestaan en het heel goed doen. Daarom mogen ze een kroontje voeren.
W: Maar papa, kunnen die eten dan?
B: Wat?
W: Die kroontjes... moet je die voeren?
Reacties
Een reactie posten