Facetime

Facetime is te gek. Deze week hebben we het echt ontdekt. Het is net zo iets als skypen en kan tussen allerlei apple apparaten. Bellen met beeld dus. Bas heeft inmiddels een amerikaanse mobiele telefoon met 4G en kan dus snel internetten en dat is nodig voor facetimen. We hadden het al eerder uitgeprobeerd met de kinderen als Bas in Amerika was. Daardoor roept Aafke nu bij het zien van mijn telefoon al "papa papa". Nu ben ik dankzij Facetime getuige van Bas z'n aankomst bij ons nieuwe huis. Ik zie live hoe de container uitgepakt wordt en hoe langzamerhand ons huis gevuld raakt met onze eigen spullen. De afgelopen twee dagen krijg ik van Bas steeds een update en een rondleiding. De kinderen kunnen hun slaapkamer voor het eerst bewonderen. De dozen en het karton verdwijnt en inmiddels staan de banken al op z'n plek, net als de eetkamertafel.  Bas heeft nog wat extra's ontdekt in ons huis. We hebben een walk-in-closet. Niet een hele grote maar het is er echt één. In de kasten liggen rolgordijnen dus we hebben onze ramen in ieder geval bedekt.
Eén klein minpuntje van Facetime... t is niet zo flatteus en dan zeg ik het netjes. Met welk licht of in welke houding dan ook, ik zie er niet uit. Alsof ik ben overreden door een vrachtwagen, alsof ik drie nachten heb staan feesten op een danceparty. Beste dames en heren van Apple, zou dat niet anders kunnen?! Een filter of zo iets, iets dat mijn wallen wat minder maakt en dat eigenlijk mijn hele hoofd leuker maakt?!

Hieronder alvast wat foto's van ons nieuwe huis.