kan iemand in mijn arm knijpen?

Het is vandaag woensdagochtend 6 uur. De jetlag zorgt ervoor dat we 's avonds rond 22.00 bekaf zijn en nu dus vroeg wakker. Geeft niets, ik wordt zowaar nog en keer een ochtendmens.

Terug naar gisteren. Als we opstaan weten we nog niet wat ons nu precies te wachten staat. We gaan twee wijken bekijken. Samen met onze adviseur hebben we gekozen voor een wijk in Brooklyn, Park Slope, en een wijk/buurt in het Noorden dan Westchester heet. Brooklyn is trendy, stedelijk, een beetje in het verlengde van New York, Manhattan. Westchester is vergelijkbaar met het Gooi in Nederland. Brede lanen, vrijstaande huizen etc. In beide gebieden zijn de scholen goed. Dat is wel belangrijk, want waar je huis woont, schoolt je kind.
Enfin, we beginnen de dag dus zonder harde criteria, we laten het wel over ons heen komen en hopelijk  zien we 's avonds wel of we een keuze kunnen maken. Op basis van gevoel of argumenten.

We worden opgehaald door Phil. Naïef gedacht ging ik uit van een makelaar met een auto. We hadden tenslotte maar een paar uur om de wijk en de vier huizen te bekijken maar Brooklyn is toch het makkelijks per openbaar vervoer. Dus op een drafje naar de Metro. Daar waren mijn schoenen niet op berekend. Deze ochtend zien we vier Townhouses in Brooklyn, en het is zoals ik met had voorgesteld. Straten met kleine leuke winkeltjes om de hoek. De straten zoals je die kent vanuit films en de oude huizen die vergelijkbaar zijn met onze jaren 30 woningen in grote steden. Kamer-en-suite-deuren. Een souterrain, soms verhuurd aan iemand anders, soms bij het huis. Kleine tuintjes.
Er is één huis waar ik gelijk weg van ben. Mooie afwerking, heel veel ruimte die grappig is ingedeeld en een gezellige keuken. Maar het aanbod in deze wijk is niet groot. Eigenlijk hebben we alles wat beschikbaar is gezien en sommige zijn huizen zijn boven ons budget.

 

Op naar Westchester, deel twee van de dag. Met de trein van Grand Central naar White Plaines. Dat is de grote stad in het Noorden en daar worden we opgepikt door een Kay, nu wel met auto. Ook zij heeft vier huizen voor ons en laat de omgeving zien. Het eerste huis staat in Rye in een geliefde wijk Greenhaven. Als Westchester het Gooi is, dan is Greenhaven Blaricum. Het eerste huis is perfect. Inpakken met een strik erom heen, niet meer aan doen. Maar dit huis is waarschijnlijk al verhuurd. Het tweede huis is Tudor style. Een soort kasteeltje. Geweldig mooi en super groot. Te groot. Het derde huis is ligt in een andere gemeente en is een beetje oud van binnen, oude keuken, oude badkamers. Het laatste huis is juist weer heel modern, grote keuken en heeft qua indeling alles wat we maar nodig hebben.

bijna te groot

iets te oud van binnen

Perfect maar niet beschikbaar en iets te ver van Bas zn werk

Maar wat er vooral gebeurt als we in Westchester rond rijden is dat we het gevoel hebben: hier willen we wel wonen. Ik zie me hier rondrijden en mijn boodschappen doen. Hier zie ik de kinderen spelen. Dus los van alle praktische argumenten en harde criteria die we niet hadden, is de keuze voor het einde van de dag gemaakt voor Westchester. 
Door de huizen die we bekeken hebben, heeft Kay een beeld van wat we willen. Zij gaat vandaag voor ons verder kijken en komt dan met een lijstje. Die kan ik dan donderdag bekijken en vrijdag gaat Bas weer mee.

De volgende puzzel in deze streek is om ons budget, en de reistijd voor Bas en het perfecte huis op één lijn te krijgen. Want met de scholen zit het wel goed in deze streek. Allemaal Award Winning ;-)