D211A

Col de la Garde, Pas de la confession en Gorges de Sarenne….. u kent het wel….. Die mooie bergweggetjes in de Alpen. We hebben ze vandaag gefietst, een kleine 60 km met flinke klimmetjes en nog flinkere afdalingen. Gelukkig waren hadden we elektrische mountainbikes. Dat was vooral berg op reuze handig. Zo kan ik ook opeens een hoge berg op fietsen. 

We begonnen de dag op tijd. Om 9.30 stond ons gezelschap bij de fietsenverhuur in Allemond.  

Van te voren is druk overlegd over de route. Eerste stop wordt ons eigen chalet en daarna staat de appeltaarttent (beroemd door de skivakanties) op de planning. Vooral voor Aaf was het even spannend. Iets wat wiebelig stapte ze op de kleinste fiets die hij verhuurt. Ze moet er even inkomen. Schakelen en de elektrische ondersteuning bedienen is nog even puzzelen. Simone fiets naast haar en helpt haar bij de eerste grote klim naar Villard en dan heeft ons stoere grietje als kleinste en jongste van de groep het al aardig te pakken. De rest van de dag fiets ik achter haar als een bezorgde moeder kloek. Met Simone of Eveline ervoor. Ik zie hoe goed en beheerst ze het doet. De andere twee zitten in het snelle groepje en zien we nauwelijks. Ze moeten steeds op ons wachten want zowel de berg op als de berg af doen we beheerst. De wegen zijn smal en de bergen zijn stijl. Dat betekent voor mij een permanente kriebel in mijn buik.

Als we na de koffiepauze op het terras door fietsen naar Alpe d’Huez blijkt er iets dicht. Gelukkig mogen we gratis in de eitjes naar boven. De fietsen worden aan de zijkant gehangen en hup daar gaan we. We lunchen op aan een stromend beekje (de Sarenne?) waar in de winter geskied wordt. De appeltaart gaat helaas niet door. Blijkbaar is die beloning er alleen voor de wintersporters. 

Het was door het lekkere weer en het fantastische adembenemende landschap een fotogeniek dagje.  Al met al trots op onze prestatie als we rond 16.00 de fietsen weer inleveren. Het was een sportieve top prestatie van iedereen. Nu een houten k…. Dat wordt lachen morgen!

PS. Die D221A dat was de mooiste en de engste afdaling van de dag.