Weer compleet

Donderdag

Vandaag staat Suze ophalen op de planning. Dat zouden we op vrijdag doen, onze vertrekdag, maar de donderdag is voor iedereen net iets handiger. 
Maar eerst…. Brocante markt! Op het full color foldertje van de ‘office du tourisme’ van Frejus staat Brocante pro dans le centre historique. Bas en ik laten de kinderen achter in het zwembad. Maar …… in het centrum is geen markt te vinden. Ook bij de office du tourisme kijken ze een beetje schaapachtig. Was er niets te vinden in het centrum? Nou dan ging het kennelijk niet door. Grumpf. Dan maar naar de supermarkt voor de Franse producten voor thuis. Bouillonblokjes, biertjes, en lekkere zeepjes, onder andere want onze kar zat weer vol. 

Terug op de camping lunchen we met knakworstjes en vertrekken Wiebe en Bas om Suze op te halen na een paar gezellige stranddagen met haar vriendinnen. En Aaf…? die zwemt weer of nog steeds met haar vrienden. Daar is ze echt goed in: vrienden maken.
En ik….?  Ik begin met opruimen en inpakken. En aan het eind van de middag duik ik ook nog even het zwembad in. Morgen is het inpakken en wegwezen.

Plankje fromage et charcuterie op de camping als laatste maaltijd

Vrijdag 
Nog nooit zijn we zo soepel vertrokken. We staan om acht uur op en om negen uur nemen de kinderen nog een allerlaatste duik in het zwembad en laden Bas en ik de laatste dingen in. Alleen het verdomde pannenkastje blijft een uitdaging. Met zo’n fluitketel en een wok is het niet echt makkelijk stapelen. Om 11.00 rijden we de camping af. 


Bij een boulanger, patisserie, sandwicherie halen we ontbijt. Volgens Suze zijn het de lekkerste croissants van de vakantie. Ze zijn nog warm. Het verkeer lijkt goed te gaan maar na een uur beginnen toch de files. Kleine oponthoudjes maar toch bij elkaar heel veel vertraging. En we waren nog wel zo trots dat we zo slim waren om de zaterdagen te mijden. En daarom zijn we nu, as we speak, nog onderweg. Google zegt half vijf en Bas denkt dat hij het met een redbul wel gaat redden. En ik schrijf ik ondertussen een ode aan dit gekke maar o zo mooie land: 

Frankrijk

Waar de pijnbomen als parasollen rustig meebewegen met de verkoelende zeewind


Met z’n super supermarkten waar de keuze uit lekkere kaasjes overweldigend is


Waar je in de schaduw bruin wordt


Met rotondes waar de wetten van de sterksten lijken te gelden


Waar steden en dorpen vernoemd worden naar heiligen waar je het bestaan niet van kende


Met z’n baguettes voor 1 euro die slechts één dag heerlijk zijn


Waar je op een terrasje een verse crepe eet onder de oude populieren


Met z’n weggetjes tegen de berg aangeplakt die zorgen voor kriebels in mijn buik


Waar de serveerster stug in het Frans blijft doorpraten ook als je er niets van snapt


Waar lavendel en zonnebloemen horen bij de landbouwbranche


Waar winkels soms openingstijden hanteren waar wij niets van begrijpen


Met de lekkerste tomaten in alle vormen en kleuren… soms gewoon langs de weg


Waar serveersters hun mondkapjes ook op de terrassen dragen bij 35 graden


Met eeuwenoude dorpjes waar de huizen soms geel zijn en de luiken blauw


A bientot!




Reacties

Populaire posts