Ik zie door de bomen het bos niet meer

We zijn woensdag best op tijd uit de veren en ingepakt, maar als we om kwart over negen beneden komen blijkt het ontbijt al afgelopen te zijn. Nee, meneer, dat was tot negen uur..... Grrrr.....

We komen terecht bij een Waffle house. Ook zo'n keten die je als roadtripper vaak tegenkomt. Alhoewel we nog nooit zo goedkoop hebben ontbeten vinden we het niet heul bijzonder. Dit filiaal is ook niet helemaal schoon. De dame die ons bedient doet echter erg haar best. Maar helaas komen ze niet op ons lijstje aanbevelingen.

Na de koffie van de Starbucks zetten we een filmpje aan en gaan op weg. Onze route brengt ons naar Gatlinburg, Tennessee. We zien langzaam het landschap veranderen. Beetje heuvelachtig en veel bos. Op doorreis stoppen we in het indianendorp Cherokee. Een heldere beek stroomt door het dorp en we zitten middenin de bossen. Na ruim twee uur auto rijden en de ervaring van gisteren, besluiten we niet naar het indianenmuseum te gaan. Dit stukje van de Amerikaanse geschiedenis halen we een andere keer wel in. We lunchen in het dorp en lopen langs de touristische Indianenwinkeltjes. Daarna rijden we het officiële National Park " the Great Smoky Mountiains" in. In miles is de afstand niet zo groot maar het is inmiddels bergachtig en het is een tweebaans weg dus we hebben nog wel een rit voor de boeg. Tijd voor ons auto-rust-momentje. Iedereen heeft z'n ogen dicht behalve Bas. Volgens hem hebben we een schitterende route gemist. Maar wij zijn blij dat we bij ons berghuisje zijn. Het is hier behoorlijk afgelegen, her en der liggen de huisjes tegen de bergrug aangeplakt, maar zien of horen doe je elkaar niet. We zitten middenin een zwarte beren gebied. Dat blijkt ook uit de stalen kooi om onze buiten prullebakken.

Ons huisje heeft nog iets leuks. En opeens komt Aafkes woordenschat toch goed van pas. Op het dek beneden staat een grote jacuzzi! Of te wel... Bubbelbad. Terwijl Bas opzoek gaat naar een buurtsuper voor de barbecue duik ik met de kinderen in het bad. Wat een feest! Na de barbecue herhalen we het badritueel nog een keer. Het begint al langzaam te schemeren, dat maakt het nog leuker.

Dag 2 in de Smoky Mountains, we hebben een auto route uitgezocht met een wandelroute naar één van de mooiste watervallen: Grotto falls aan de Roaring Fork Motor Trail. Je kan er achterlangs lopen. Ik vraag Bas of deze afstand voor ons wel te doen is... 2,6 miles, klinkt als te doen. Hoogte verschil is 585 feet. Als ik dat omreken dan is dat toch meer dan de gemiddelde wolkenkrabber en de afstand in km is toch wel 3,5 km.  We beginnen opgewekt en we hebben het volgehouden. De waterval is onze beloning aan de top. Het bos is mooi. Heel veel verschillende soorten bomen en rododendrons. Wiebe claimt een slang gezien te hebben. Wij niet maar we geloven hem wel. Dit vooral om verdere discussies te voorkomen.

Volgende keer nemen we wel wat meer eten en drinken mee. Twee flesjes water en drie knijpfruitjes was toch wat minimaal. Enfin, dat kan dan op het lijstje tips. Voor ons doen was dit echt heel stoer. We zijn trots op ons zelf, vooral op onze drie jarige hummel die we een paar stukken hebben gedragen maar het overgrootste deel heeft ze zelf gelopen. 

Uitgehongerd komen we aan in het dorp Gatlinburg dat een mix is van een goedkoop ski-oord en een slecht attractiepark. Met andere woorden een drukke kitscherige hoofdstraat. Het past niet helemaal bij de schitterende natuur in het park. Maar tja wij hebben stevige trek. Dus rest ons niets anders dan te parkeren en iets te zoeken. We eten bij Bubba Gump. Dat hadden we in Daytona ook al gedaan en dat vonden we toen erg lekker. Blijkt een bekende keten te zijn die ook op Times Square zitten. In het rijtje Amerikaanse dinerketens komen ze bij de tips. 

En nu nog één keer plannen maken. Nog één stop of een nachtje doorrijden en dan naar huis?!