Nog één nachtje

De keuze is niet moeilijk. Van Gatlinburg naar huis is ruim elf uur rijden, zonder plassen, luchten of een stop bij Starbucks. Gaan we dus niet doen. Maar voor het eerst vertrekken we zonder dat we weten waar we gaan overnachten. We zien wel hoe ver we komen. Op de heen weg reden we langs de kust naar het zuiden en nu rijden we iets westelijker weer omhoog. Het landschap is schitterend. We discussiëren of we nu tussen kleine bergen of heuvels door rijden....

We lunchen ergens in een gezellig restaurant "Cheddar" maar Wiebe heeft de bokkepruik op. Vanochtend al gestoken door een beest op z'n been. We stonden net naar een wespennest te kijken maar hebben niet kunnen achterhalen of het ook echt een wesp was die hem stak. En bij de lunch mag hij niet naast Aafke zitten. En dat vindt hij niet leuk. Hij besluit niet mee te doen en bestelt dus ook geen eten of drinken. Hij houdt het stug vol. Aan het einde van de maaltijd heeft hij wel spijt maar is te trots om de laatste happen pasta van Aafke op te eten. Hij krijgt een droog bolletje in de auto en daar moet hij het dan mee doen. Deze eigenwijzigheid hebben we deze vakantie nog niet eerder gezien. 

In de auto kijken we vandaag nog een keer Nemo, voor de laatste keer deze vakantie. Dat wil zeggen, de kinderen kijken en wij luisteren. En wij zien het landschap aan ons voorbij trekken. Veel bossen, rode schuren en koeien in de wei! Ook veel witte kerkjes trouwens. We zien een bord bij een grote winkel. Jesus is the lord & we sell en buy guns. Die twee boodschappen zijn voor mij onverenigbaar maar voor deze winkelier blijkbaar niet.

Die groene strook op de kaart... die hebben we vandaag doorkruist.

We stoppen in het dorp Harrisonburg, dat klinkt toch al een beetje als thuis. En er staat HET quiltmuseum van Virginia. Maar helaas geen hotel naar onze wens, dus rijden we door naar een klein plaatsje op de route dat Woodstock heet. Nog één keer slapen we met z'n vijven op één hotelkamer. Morgen weer in ons eigen bed. Ook weer fijn. De kinderen kunnen niet wachten, ze missen opeens Lucky heel erg. Morgen maken we er een waardige laatste vakantiedag van want dat verdient deze mooie reis.