Utah

Twee in één is goed bevallen. En omdat gisteren een iet wat saaie reisdag was, kunnen beide dagen best weer in één verslag.

Maandag reisdag. Hemelsbreed ligt het niet ver van elkaar af... Ons startpunt: de zuidkant van de Grand Canyon en onze eind bestemming: Zion, het national Park ten noorden van de Canyon. Maar dat is natuurlijk juist het probleem, die eindeloze Canyon strekt totaal wel 277 Miles uit. Dus via het oosten rijden wij naar het noorden naar het plaatsje Hurricane in Utah. Onze vierde Staat deze vakantie. (Na Californië, Nevada en Arizona) de lucht is weer angstvallig donker.

En we krijgen een hele flinke bui. Nu krijg ik de kriebels van het landschap om ons heen. De lange tweebaans weg door de vallei met aan beide kanten rode afgesleten bergen. En na iedere berg of einde van de vallei, ligt de volgende. Rond twee uur begint het langzaam te veranderen. Het is iets bosrijker als we lunchen in Jacobs Lake. We zien op bordjes dat we bijna op 8000 foot zitten. Maar als we de berg weer achter ons laten ligt de volgende vallei al weer voor ons. Pfff.

In het dorpje Hurricane doen we boodschappen want we de komede twee dagen zitten we weer in een appartement met slaapkamers en een keuken. Dit in tegenstelling tot de hotelkamers waar we gezellig met z'n allen op een kamer slapen. Als we het dorpje uitrijden lig tegen een berg aangeplakt ons resort. Maar een fractie van wat we in Escondido hadden. Drie appartemententorens van drie hoog, maar met zwembad etc. Enfin, de ligging is een beetje typisch maar ons onderkomen is weer huge. Drie slaapkamers, twee badkamers, balkon, royale keuken, inbouw kasten en een washok. De komende dagen eten wij weer gezond! 

Voor het eten duiken we met z'n allen de pool in. Dat blijft een feest voor de kinderen. De waterratjes.

Dinsdag. Zion Park

Op dinsdag staan we rustig op. Na een lekker ontbijtje rijden we naar Zion Park. Op aanraden van vele vrienden die hier voor ons geweest zijn. Ik ben er ook nog niet geweest. Dus voor ons allemaal een verrassing. De weergoden zijn ons ook goed gezind. Het is warm en zonnig. Zion is een stuk kleiner en daarom ook drukker. Met moeite kunnen we een parkeerplekje vinden en dan begint onze puzzeltocht voor de volgende junior Ranger badge. 

Het leuke van Zion Park is dat het een stuk groener is dan de Grand Canyon. De Canyon zie je vooral van boven af.

Hier sta je eigenlijk op de bodem en kijk je van onder naar de Canyon. Door de Virgin rivier is de vallei opvallend groen met veel loofbomen naast de dennenbomen. Het is vooral een leuk park om te wandelen maar met dit weer en Aafke lijkt een avontuurlijke tocht ons niet zo handig. We doen twee korte tochtjes. En hebben dus nog lang niet alles gezien.

Dit park kan zeker op de lijst van aanbevelingen. Het is lieflijk in tegenstelling tot het wijdse en overweldigende van de Grand Canyon. Alle kilometers meer dan waard. 

Op de terugweg naar ons onderkomen rijden we door het dorpje Springfield en daar zien we een galerie met leuke wind sculpturen. Koperen vormen die bewegen door de wind. Deze tulp zoeken wij uit als aandenken aan deze bijzondere vakantie voor in onze nieuwe tuin. 

We eindigen de dag met onze eerste barbecue van de vakantie met een flesje bubbels. We kijken nl vanaf ons terras uit op een liquorstore. Het blijkt de enige in de wijde omgeving en "State owned & operated". Want alcohol in Utah is anders geregeld dan in de rest van Amerika. Proost!