In de file

Na een geslaagd ontbijtje in een restaurant waar de tijd ongeveer vijftig jaar heeft stil gestaan, rijden we naar de ingang van het Yosemite Park. Twintig jaar geleden vond ik dit het mooiste stukje op aarde. Ik was toen onder de indruk van de afwisseling, van bergen, bos, riviertjes en weides.

Bij het informatiepunt bij de ingang kopen we de boekjes voor de kinderen (dit keer met afval-verzamelzakjes incl plastic handschoen) en rijden naar het centrale deel waar een paar van bezienswaardigheden bij elkaar zitten. Als eerste staat op ons lijstje de Mirror Lake en daarna de watervallen. Het wandelingetje naar het Mirror Lake is even zoeken. Met de Shuttlebus komen we uiteindelijk op het goede plekje en beginnen aan onze two-mile-hike. De kinderen zijn moe en hebben dorst. De schoonheid van het meer met de markante Half Dome op de achtergrond kan hun niet bekoren. Het idee dat er mountain lions in de bossen wonen is wel interessant, helaas zien wij alleen de blue Jay (mooie vogel) en een eekhoorn.

Hun taak als junior Rangers nemen ze erg serieus en wij worden er een beetje gek van. Bijna ruzie om wie het Snickers papiertje in z'n zakje mag doen. Na onze wandeling vinden we het wel genoeg en mogen hun tasjes in de prullenbak. Er moet toch ook wat overblijven voor de andere junior Rangers. Als bewijs voor hun badge dat ze het echt gedaan hebben leggen we het weggooien nog even vast op de foto. Check! ✔️

We lunchen in Curry Village en bezoeken een voorstelling van een Ranger, over de geschiedenis van het park en over de leefregels met betrekking tot de wilde dieren. Dat vinden ze dan wel weer erg leuk! Het is al bijna vijf uur maar we willen toch nog een paar dingen zien. We pakken de auto om naar Yosemite Village te gaan. We hopen daar te kunnen eten, en nog even een korte wandeling naar een waterval. En voor de kinderen natuurlijk hun badge. Maar dan staan we vast in de file. Het is druk in het parken er is een soort één richtings verkeer in dit stuk van het park wat nu niet goed blijkt te werken. File in een natuurpark voelt onnatuurlijk. We komen rond kwart over vijf aan en dan blijkt alles net gesloten. Geen eten, geen badges. Hmmm, daar balen we van. De kinderen zijn moe en we gaan naar huis. Nog zo'n drie kwartier rijden. We eten in het dorp Groveland bij "Charlotte" een leuk boutique hotel restaurant. Even geen fastfood pizza of hotdogs. Lekker. 

Als we s avonds onze plan maken voor de volgende dag kijken we of we via Yosemite naar Napa kunnen rijden om zo nog één ander iets minder druk deel van het park te zien en om de badges op te halen maar dat lijkt ons ruin twee uur extra reistijd te kosten. Dat is te veel. Geen vierde badges. Desondanks blijkt het junior Rangers programma een geweldig initiatief en Yosemite is nog steeds een mooi stukje natuur op deze aarde. Alleen jammer van al die toeristen ;-)